De Zweedse groep Karin Hammar Fab 4 geleid door tromboniste/componiste Karin Hammar werd opgericht in 2014 en bracht twee goed ontvangen albums uit “Imprints” uit 2016 en “Circles” uit 2018. De groep bestaat uit Karin Hammar op trombone, AndreasHourdakis op gitaar, Niklas Fernqvist op bas en Fredrik Rundqvist op drums. De groep is niet alleen succesvol in Zweden maar is ook internationaal doorgebroken; in het vermaarde blad Downbeat werden ze zeer positief beoordeeld en op Spotify hadden ze een hit met 6 miljoen streams voor het nummer Uphill. Karin haalde haar inspiratie vaak uit filmmuziek en klassieke muziek, om het muzikale landschap van de groep te vergroten leek het een goed idee om een strijkkwartet toe te voegen aan de groep. Karin ontmoette de door de internationale jazzpers tot opvolger van Toots Thielemans benoemde Olivier Ker Ourio in Tel Aviv en besloot hem en zijn chromatische mondharmonica te gebruiken op het nieuwe album “Strings Attached”. Ker Ourio komt oorspronkelijk van het eiland Réunion, hij is nu woonachtig in Parijs, hij is een geweldige mondharmonica virtuoos, zijn album “Singular Insularity” heb ik eerder al lovend besproken in Rootstime. De Fab Strings zijn : Hanna Helgegren op eerste viool, Karin Liljenberg op tweede viool, Jill Johansson op altviool en Anna Wallgren op cello.

Het album begint met de compositie ”Dreaming in G”, evenals de rest geschreven en gearrangeerd door Karin. De strijkers, de mondharmonica en de zacht aangezette trombone zorgen voor een fraai geluidsbeeld dat zeer filmisch aandoet, prachtig. In “Tummen Ur” gaat het tempo omhoog en spelen gitaar, trombone en mondharmonica de hoofdrol. “Strings Attached Part II” is een zich langzaam ontplooiende compositie in zeer rustig vaarwater, heel dicht tegen kamermuziek aan schurkend, waar een knallende elektrische gitaar solo abrupt een einde aan maakt. “Ribbon Variations” is een ingenieuze constructie waarin de diverse instrumenten alle ruimte krijgen om hun rol te vervullen. In “Avenida Atlantica” laat Ker Ourio weer eens horen dat hij inderdaad de opvolger van Toots genoemd mag worden, zijn geluid combineert uiterst fraai met de lange uithalen van Karin op haar instrument, geweldige combinatie. Het finale nummer ”Pra Você” heeft een sereen karakter met lieflijke tonen van de trombone en gitaar akkoorden, een mooi sluitstuk van een uitermate prettig in het gehoor liggend album en een aangename kennismaking met Karin Hammer en haar kornuiten.

Jan van Leersum.